چکیده
ستون های سنگی (ستون های دانه ای) به طور فزاینده ای برای بهینه سازی زمین، به ویژه برای ساختارهای انعطاف پذیر همانند جادهای خاکی، مخزن های ذخیره بنزین و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. زمانی که ستون های سنگی در خاک بسیار نرم کار گذاشته می شود، محدودیت هایی که توسط خاک اطراف به وجود می آید برای شگل گیری (استقرار) ستون سنگی مناسب نمی باشد. در نتیجه، ستون های سنگی که در این خاک ها مستقر می شود قادر به ایجاد ظرفیت تحمل بار مورد نظر نمی باشد. پوشش، با وجود افزایش مقاومت و صلبیت (سختی) ستون سنگی، از فشار جانبی سنگ ها زمانی که ستون حتی بر روی خاک بسیار نرم مستقر شده است جلوگیری کرده و منجر به استقرار سریع تر و به صرفه تر می گردد. این مقاله به بررسی بهبود کمی و کیفی در ظرفیت بار ستون سنگی توسط پوشش از طریق بررسی پارامتری جامع با استفاده از انالیز عوامل محدود می پردازد. از این تجزیه و تحلیل ها می توان دریافت که ستون های سنگی پوشش دار دارای ظرفیت تحمل بار بسیار بالاتر بوده و در مقایسه با ستون های سنگی معمولی تحت فشار کمتر و انبساط های جانبی کمتری قرار می گیرند. نتایج نشان داده است که فشارهای محدود کننده جانبی که در ستون های سنگی ایجاد می شود با پوشش های بیشتر می گردد. نشان داده شده است که پوشش در بخش بالای ستون سنگی به میزان دو برابر قطر ستون در بهبودی ظرفیت تحمل بار مناسب می باشد. زمانی که صلبیت (سختی) این پوشش ها بیشتر می شود، فشارهای جانبی که به خاک اطراف وارد می شود کاهش می یابد. این پدیده، ظرفیت بار ستون های پوشش دار را دارای وابستگی کمتری بر روی خاک اطراف در مقایسه با ستون های سنگی معمولی می کند.
مقدمه
چندین روش برای بهبود خاک رس نرم همانند ستون سنگی (دانه ای) (Greenwood 1970; Hughes et al., 1975) ، استحکام سازی (پر کردن) فضای خالی (Indraratna et al. , 2004) ، ستون های سیمانی خاک (Rampello and Callisto, 2003) ، استحکام سازی با استفاده از کانال کشی عمودی از پیش ساخته شده (Shen et al., 2005) و عملیات اهک کاری (چسبکاری) (Rajasekaran and Rao, 2002) وجود دارد.
تصادفی