خلاصه
هدف: این مطالعه با هدف بررسی تحلیل ریشه دندان 6 ماه پس از درمان ارتودنسی فعال و ارتباط آن با ریسک فاکتورهای احتمالی انجام گردید.
مواد و روشها: در این پژوهش تعداد 97 بیمار (18 - 10 ساله) با مال اکلوژن کلاس I و دندانهای نامنظم که با کاربرد دستگاه ثابت و به روش اکسترکشن پرمولرها درمان شده بودند، شرکت داشتند. بیماران با استفاده از CBCT قبل و 6 ماه پس از درمان ارتودنسی فعال مورد ارزیابی قرار گرفتند. این ارزیابی تمام دندانها از مولر اول راست تا مولر اول چپ در هر دو فک را شامل می شد. شاخص Malmgren برای ارزیابی تحلیل ریشه بکار برده شد. بی نظمی کانتور ریشه (تحلیل ریشه از نوع درجه 1 ) در بیشتر دندان ها در قبل از درمان فعال دیده شد و بنابراین، در این مطالعه تحلیل ریشه مرتبط با درمان ارتودنسی، تحلیل با درجه 2 (تحلیل ماینور یا تحلیل ریشه به میزان <2 mm)) یا درجات بالاتر درنظر گرفته شد.
نتایج: تحلیل ماینور در 10% بیماران و تحلیل شدید ریشه (تحلیل درجه 3 یا تحلیل ریشه به میزان <2 mm)) در 2 بیمار مشاهده گردید. تحلیل ریشه در فک بالا بویژه در انسایزورها فراوانی بیشتری داشت. تحلیل ریشه با ریسک فاکتورهای مورد بررسی همبستگی معنادار آماری نشان نداد.
نتیجه گیری: شش ماه پس از درمان ارتودنسی فعال، تحلیل ریشه با اهمیت کلینیکی در 4% بیماران شناسایی شد. بعبارت دیگر در 96% بیماران، ارزیابی توسط CBCT اطلاعات قابل ملاحظه ای را نشان نداد. عواملی که در این مطالعه بعنوان ریسک فاکتورهای احتمالی درنظر گرفته شدند، شش ماه پس از درمان ارتودنسی فعال تاثیر قابل توجهی بر مقدار تحلیل ریشه نشان ندادند.
کلمات کلیدی: شاخص تحلیل ریشه دندان، ارتودنسی، توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی، CBCT، مال اکلوژن کلاس I، کراودینگ، نامرتبی دندانها، دندان های نامرتب، تحلیل ریشه دندان مرتبط با درمان ارتودنسی: تشخیص توموگرافی و بررسی ریسک فاکتورها
تصادفی