تحقیق مشارکت انتخاباتی در جامعه

توضیح مختصر:

دانلود تحقیق درمورد مشارکت انتخاباتی در جامعه، در قالب word و در 57 صفحه، قابل ویرایش. بخشی از متن تحقیق: رویکردهای مختلف نسبت به مشارکت سیاسی: غالب پژوهشگران با بینش ابزاری به پدیده مشارکت سیاسی می نگرند و آن را رفتاری از سوی

دسته بندی: علوم انسانی » جامعه شناسی

فرمت فایل دانلودی: doc

فرمت فایل اصلی: doc

تعداد صفحات: 57

حجم فایل:146 کیلوبایت

قیمت: 7500 تومان

دانلود تحقیق درمورد مشارکت انتخاباتی در جامعه،

در قالب word و در 57 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق:

رویکردهای مختلف نسبت به مشارکت سیاسی:

غالب پژوهشگران با بینش ابزاری به پدیده مشارکت سیاسی می نگرند و آن را رفتاری از سوی شهروندان می دانند که متوجه قلمرو سیاست است و به منظور اثر گذاشتن بر نحوه تصمیم گیری و انتخاب حاکمان صورت می پذیرد.

چنین رویکردی از مشارکت سیاسی بر این فرض استوار است که فرد عقلانی محض است و با محاسبه سود و زیان خود و به منظور تحقق برخی خواسته ها و تأمین منافع خویش پای به عرصه سیاست می گذارد. غایت اصلی افراد از مشارکت سیاسی عبارت است از تأثیر بر انتخاب مجریان و بر نحوه تصمیم گیری آنان به منظور تأمین منافع و خواسته های فردی بیشتر.

بینش ابزاری از دهه 70 میلادی توجه بسیاری از پژوهشگران علم سیاست را به خود جلب کرد و بویژه در تحلیل رفتار سیاسی شهروندان مورد اقبال فراوان، خصوصاً در میان محققان آمریکایی قرار گرفت. و ربا و نی در سال 1979 با مطالعه رفتار رأی دهندگان آمریکایی به این نتیجه رسیدند که رأی دهندگان کمتر تحت تأثیر مسائل محیطی و جامعه شناختی یا روانی اند و با مطالعه موضوعات مطرح شده از طرف نامزدها و برنامه های احزاب سیاسی پای به عرصه سیاست می گذارند و حزبی را بر می گزینند که منافع آنان را بیشتر تأمین کند.

این دیدگاه، که بر بینش فردگرایانه استوار است، مشارکت سیاسی را برخاسته از ملاحظات عقلانی افراد و محاسبه سود و زیان شخصی آنان می داند. چنین رویکردی نسبت به پدیده های سیاسی اساساً رویکردی اقتصاد محور است و مرجع اصلی اینگونه تحلیلها کتاب معروف آنتونی داونز است که در سال 1957 تحت عنوان تحلیلی اقتصادی از نظریه دموکراسی به رشته تحریر درآمده است.

مشکل اصلی چنین رویکردی این است که شهروندان را اشخاصی صرفاً عقلانی فرض می کند و آنان را آگاه از کلیه مسائل و مشکلات و آشنا به راهکارهای لازم می داند، در صورتی که آمار و ارقام خلاف این را نشان می دهد. چرا که درصدی قابل توجه از مردم در جوامع غربی و به اصطلاح دموکراتیک، به مسائل سیاسی بی علاقه اند و در کم هزینه ترین شکل مشارکت، یعنی انتخابات، نیز حضوری چندان در خور و شایسته ندارند.

تحقیقات نشان می دهد که کار سیاسی اساساً عملی است حرفه ای و در انحصار اقلیتی بسیار محدود از سیاست پیشگام است و به طور میانگین تنها 10 درصد از مردم را در جوامع غربی شامل می شود و اکثریت مردم نقشی در اداره امور کشور و اثرگذاری بر تصمیمات مجریان ندارند.

اگر چه تلقی یاد شده از مشارکت سیاسی بعضی از ابعاد این پدیده را به خوبی توضیح می ؛دهد، اما اصل مشارکت همچنان در هاله ای از ابهام باقی می ماند. به عنوان نمونه، از تعاریف مذکور می توان به خوبی دریافت که مشارکت، برخلاف گرایشهای فکری و حالتهای وجدانی که ظهور بیرونی ندارند و قابل محاسبه نیستند، رفتاری است متوجه قلمرو سیاست، و از آنجا که رفتاری است سیاسی، قابل مشاهده و بررسی و اندازه گیری است.

از این تعاریف به خوبی می توان دریافت که از مهمترین شروط تحقق چنین رفتاری لااقل وجود دو اعتقاد است. چرا که از یک سوی فرد باید به این اعتقاد رسیده باشد که نهادهایی برتر و ذی صلاح وجود دارند که قادرند با اتخاذ تصمیم به رتق و فتق امور بپردازند و از سوی دیگر نهادهای یاد شده، علاوه بر داشتن اقتدار لازم، خواسته های افراد را مصمح نظر قرار می دهند و بدان توجه می کنند. به تعبیری دیگر، فرد در صورتی پای در قلمرو سیاست می گذارد و می کوشد در اجرای سیاست مؤثر واقع شود که به این اعتقاد رسیده باشد که اقدام و حضورش در صحنه سیاسی می تواند منشأ تأثیراتی باشد. حال آنکه در نظامی سیاسی که فرد از هر گونه ایفای نقش در صحنه سیاسی ناامید باشد جایی و انگیزه ای برای مشارکت سیاسی باقی نمی ماند.

بینش ابزاری، علی رغم اینکه برخی از وجوه مشارکت را توضیح می دهد. از شفافیت کافی برخوردار نیست و پرسشهای فراوانی را بدون پاسخ می گذرد. از جمله اینکه: آیا هر گونه اقدام در صحنه سیاسی که به قصد تأثیر بر نحوه اجرای سیاست صورت پذیرد مشارکت سیاسی است؟ آیا تفاوتی میان جنگ مسلحانه و درگیریهای خشن با شرکت آرام و قانونمند در انتخابات وجود ندارد؟ آیا می توان اقدام شهروند ساده را در انتخابات با کار سیاسی گروههای حرفه ای یکسان تعریف کرد؟ و این در حالی است که میان این دون نوع رفتار سیاسی به اعتقاد بسیاری تفاوتی ماهوی وجود دارد.

رویکرد دیگر یکه بسیار به واقع نزدیکتر است برگرفته از تلقی جامعه شناس معروف فرانسوی امیل دورکهیم درباره مشارکت سیاسی است. بر اساس این رویکرد، مشارکت سیاسی بنابر مقتضیات مکانی و زمانی خود تعریف می شود و با نظری مردم شناسانه و جامعه شناسانه به این پدیده نگریسته می شود. دورکهیم قلمرو سیاست را با عالم و قلمرو مذهبی قیاس می کند و میان این دو وجوه تشابهی را بر می شمرد که در خور ایضاح و تأنی است.

به رغم اینکه قدرت سیاسی در جوامع غربی قلمرو مستقل از مذهب یافته و به عنوان پدیده ای غیر مذهبی مطرح است، اما همچنان از بسیاری از وجوه قداستهای مذهبی برخوردار است. لذا دیوبر معتقد است که غیر مذهبی ترین حکومتها، یعنی حکومت ژاکوبنها در فرانسه، خود مذهب نوینی آفریده اند که عبارت است از «مذهب مدنی» که مبتنی بر آیین ستایش و پرستش ملت است. قدرت سیاسی در مذهب ژاکوبنها، به عنوان مظهر اراده عموم، از قداست و حرمت ویژه برخوردار است و به صورت نهادی مقدس در جامعه جلوه گر می شود.

با چنین پیش فرضی دورکهیم به مقایسه دنیای سیاس با دنیای مذهب می پردازد و در قلمرو مذهبی، جهان را به دو بخش مقدسها و نامقدسها تقسیم می کند. این دو بخش از یکدیگر به کلی متمایزند و از ویژگیهای متفاوت برخوردارند. با وجود این، راه ارتباط میان این دو عرصه بسته نیست و قلمرو مقدس می کوشد با قلمرو دیگر ارتباط برقرار کند، چرا که تقدیس مقدس و ستایش آن تنها در سایه این ارتباط میسر خواهد بود. اما این ارتباط بسیار ظریف و دارای قواعد خاص خود است و با مراسم و تشریفات ویژه صورت می پذیرد و غیرمقدسها می توانند از این طریق به قلمرو مقدس نزدیک شوند و گاه ارتباط آنقدر عمیق و مستحکم می گردد که طی تشریفات و مراسم ویژه، خود نیز به قلمرو مقدسم می پیوندند و تقدس می یابند.

عبارات و جملات کلیدی

  • مشارکت اجتماعی
  • مشارکت اجتماعی چیست
  • مشارکت اجتماعی زنان
  • مشارکت اجتماعی شهروندان
  • مشارکت اجتماعی زنان در جامعه
  • مشارکت اجتماعی شهروندان در جامعه
  • تحقیق مشارکت اجتماعی
  • مقاله مشارکت اجتماعی
  • پایان نامه مشارکت اجتماعی

خرید فایل

تصادفی