چکیده
در این مقاله کاربرد سیتریک اسید (CA) و 1، 2، 3، 4- بوتان تترا کربوکسیلیک اسید (BTCA) با هدف تکمیل ضد آتش مورد بررسی قرار گرفته است. هر دو پلی کربوکسیلیک اسید به صورت یک بیندر سازگار با محیط زیست و در واکنش با N- هیدروکسی متیل-3- دی متیل فسفن پروپیون آمید به کار گرفته شده اند. نتایج به دست آمده با یک عامل متداول بر پایه ملامین فرمالدهید (MF) نیز مقایسه شد. علت استفاده از رزین ملامین، فراهم کردن نیتروژن برای بالا بردن خواص ضدآتش پارچه عمل شده، در نتیجه خاصیت هم افزایی با فسفر است.
در بررسی های قبلی مشخص شده بود که بهترین کاتالیست برای استفاده با پلی کربوکسیلیک اسیدها، سدیم هیپو فسفیت مونو هیدرات است. خواص ضد آتش و شاخص حد اکسیژن (LOI) ، به ترتیب بر اساس استانداردهای ISO 6940 و ASTM D 2863-97 مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر آن، تخریب گرمایی پنبه خام و پارچه های پنبه ای عمل شده، با استفاده از تست های TGA و DSC بررسی شد.
کلیدواژه: تکمیل ضد آتش، پنبه، سیتریک اسید، عامل ارگانوفسفره، شاخص حد اکسیژن
مقدمه
بکارگیری یک ترکیب مقاوم در برابر شعله (FR) در مواد قابل اشتعال، روشی معمول در اقدامات ایمنی آتش سوزی است و به منظور کاهش خطر آتش سوزی مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از موفق ترین مواد تجاری در این زمینه N- متیلول دی متیل فسفن پروپیون آمید است که با نام تجاری پیروواتکس CP شناخته می شود. واکنش آن با سلولز هیدروکسیل به صورت زیر است:
R-NHCH2 OH+HO-Cell →R-NHCH2 O-Cell+H2O
علاوه بر این می تواند از طریق پلیمریزاسیون تراکمی طبق واکنش زیر پلیمریزه شود
R-NHCH2 OH+HOCH2 HN-R →R-NHCH2 OCH2 HN-R+H2O
ثبات شستشویی پارچه پنبه ای عمل شده با مواد ضد آتش را می توان با کاربرد رزین افزایش داد. عوامل ارگانوفسفره با رزین های ملامین و یک اسید مانند فسفریک اسید به عنوان کاتالیست مورد استفاده قرار می گیرد.
تصادفی