مقدمه
در این پروژه به بررسی انواع حافظه ها، چگونگی عملکرد دیسک ها و نیز نحوۀ ضبط اطلاعات بر روی آنها و به طور کل ضبط روی مواد مغناطیسی می پردازیم.
هنگامی که اطلاعات بر روی یک به اصطلاح واسطه ذخیره یا ضبط می گردند (در اشکال متفاوت ضبط مغناطیسی) ، در می یابیم همواره چه در زمان گذشته و چه در زمان حال این فن آوری بوده است که بر صنعت تسلط داشته است. ذرات مغناطیسی با لایه های نازک دارای کورسیوتیه چند صد... هستند و به آسانی قادر به حفظ یک الگوی مغناطیسی از اطلاعات ثبت شده (در چگالی ده ها هزار بیتی) برای صد ها سال بوده و با این حال هنگامی که مطلوب باشد، الگو با نوشتن اطلاعات جدید بر روی قدیم به سادگی قابل تغییر می باشد.
از آنجایی که فرآیند ضبط مستلزم یک تغییر در جهت استپین های الکترون است، فرآیند به طور نا محدود معکوس پذیر است و اطلاعات جدید ممکن است فوراً بدون هیچ فرآیندی توسعه لازم را داشته باشد. این مقاله با توسعه خواص مغناطیسی مواد ضبط می پردازد که از 1975 رخ داده اند.
قدیمی ترین مواد ضبط مغناطیسی عبارت بودند از سیم های فولاد زنگ نزن 12% نیکل و 12% کروم، که طوری آبکاری آنیلینگ شده بودند که ذرات تک حوزه از فاز مزیتی در یک شبکه آستنیت رسوب می کردند. پسماند زدایی تا Oe300-200 به این طریق به آسانی به دست می آید.
تصادفی